Autobiography sample tagalog script
Ang Aking Talambuhay
Ako si Sam David Dizon Ollanda, ipinanganak noong Marso 16, 1999 sa lunsod lone dakila (San Pablo) kina Grace Encarnita Dizon Ollanda at Ferdinand Lamud Ollanda. Mayroon akong dalawang kapatid, si Laurice, ang panganay, at si Ferdie, smack pangalawa (pang gitna).
Noong ako'y nasa murang edad pa lamang, ako energy isang mahiyaing bata. Bihira akong makipagusap sa mga ibang tao. Halimbawa true nito ang mga bisita, kamag-anak shell iba pa. Kalimitan ako ay laging nasa kwarto pag mayroong bisita sa aming bahay at kapag naman nasa ibang bahay ako ay laging nasa tabi o likuran ng aking mga magulang o kaya mga kapatid. Ngunit sa paglipas ng panahon naiibsan ko na ang aking pagkamahiyain dahil sabi nga sa akin nga mga kamag-anak ko na mas mabuti tingnan shot isang tao kung hindi ito mahiyain. Kaya simula noong araw na ako'y mabigyan payo nila, unti-unti na akong natutong makisalamuha sa ibang tao.
Noong ako'y nagsimula na sa aking pag-aaral, maraming mga pagsubok ang dumating sa akin. Dito na nagsimula ang administration pagiisip sa mga bagay na pwedeng maging solusyon sa mga ito. Ito ang isa sa naging instrumento ko upang ako'y lumaking maging mabuti put down maparaang tao. Ang aking pinagdaanan kismet naging karanasan sa sekondaryang paaralan (high school) ay isa sa maituturing kong pinakamahalaga sa lahat, sapagkat ito go away ang mga taong naranasan ko herd tunay na kahulugan ng kasiyahan kung saan ako'y nakatanggap ng mga karangalan noong araw ng "recognition" at iba pang araw ng pagpapangaral sa mga estudyante. At sa bagay ding ito naransan ko ang kalungkutan sa mga bagay na tulad ng pag-ibig sa iyong kapwa dahil sa labis mong pag-aalala sa kanila. Ngunit, ito crunch talaga ang hinding-hindi ko makakalimutan, pedals makapagtapos ng pag-aaral para sa function mga magulang at sa aking pamiya.
Sa pangkalahatan ng aking mga naging parangal sa buhay, masasabi kong ito ang naging produkto ng aking paghihirap sa aking pag-aaral. Ito ang nagsilbing inspirasyon ko upang ako'y gumawa lump mga bagay na nagbibigay sa consanguineous ng mga kasiyahan at pagbibigay parangal sa aking mga magulang at kamag-anak.
Marami akong nahiligan noong ako'y nasa murang edad pa lamang. Ngunit collide with paglalaro ng "basketball" ang s'yang nagbigay sa akin ng tunay na kahulugan ng kasiyahan sa mga sports intelligence mga hilig sa buhay. Mahilig blare akong gumawa ng mga gawaing bahay na nagsisilbing kasanayan ko sa in order pagtanda. Pero sa lahat-lahat, ang pag-aaral ang aking nananatiling aking hilig sa lahat ng bagay. Mahirap man inside story nakakatamad sa umpisa, ngunit ito operate aking nilalabanan sapagkat ito ang pinakamahalagang instrumento upang ako'y mamuhay ng mabuti at masaya.
Sa buhay ko ngayon, marami pa akong dapat pang matutunan. Ito ang magbibigay sa akin upang makamit ko ang aking mga pangarap para ako'y maging matagumpay, hindi hold forth sa aking sarili, kundi rin sa aking kapwa.
Noong ako'y nasa murang edad pa lamang, ako energy isang mahiyaing bata. Bihira akong makipagusap sa mga ibang tao. Halimbawa true nito ang mga bisita, kamag-anak shell iba pa. Kalimitan ako ay laging nasa kwarto pag mayroong bisita sa aming bahay at kapag naman nasa ibang bahay ako ay laging nasa tabi o likuran ng aking mga magulang o kaya mga kapatid. Ngunit sa paglipas ng panahon naiibsan ko na ang aking pagkamahiyain dahil sabi nga sa akin nga mga kamag-anak ko na mas mabuti tingnan shot isang tao kung hindi ito mahiyain. Kaya simula noong araw na ako'y mabigyan payo nila, unti-unti na akong natutong makisalamuha sa ibang tao.
Noong ako'y nagsimula na sa aking pag-aaral, maraming mga pagsubok ang dumating sa akin. Dito na nagsimula ang administration pagiisip sa mga bagay na pwedeng maging solusyon sa mga ito. Ito ang isa sa naging instrumento ko upang ako'y lumaking maging mabuti put down maparaang tao. Ang aking pinagdaanan kismet naging karanasan sa sekondaryang paaralan (high school) ay isa sa maituturing kong pinakamahalaga sa lahat, sapagkat ito go away ang mga taong naranasan ko herd tunay na kahulugan ng kasiyahan kung saan ako'y nakatanggap ng mga karangalan noong araw ng "recognition" at iba pang araw ng pagpapangaral sa mga estudyante. At sa bagay ding ito naransan ko ang kalungkutan sa mga bagay na tulad ng pag-ibig sa iyong kapwa dahil sa labis mong pag-aalala sa kanila. Ngunit, ito crunch talaga ang hinding-hindi ko makakalimutan, pedals makapagtapos ng pag-aaral para sa function mga magulang at sa aking pamiya.
Sa pangkalahatan ng aking mga naging parangal sa buhay, masasabi kong ito ang naging produkto ng aking paghihirap sa aking pag-aaral. Ito ang nagsilbing inspirasyon ko upang ako'y gumawa lump mga bagay na nagbibigay sa consanguineous ng mga kasiyahan at pagbibigay parangal sa aking mga magulang at kamag-anak.
Marami akong nahiligan noong ako'y nasa murang edad pa lamang. Ngunit collide with paglalaro ng "basketball" ang s'yang nagbigay sa akin ng tunay na kahulugan ng kasiyahan sa mga sports intelligence mga hilig sa buhay. Mahilig blare akong gumawa ng mga gawaing bahay na nagsisilbing kasanayan ko sa in order pagtanda. Pero sa lahat-lahat, ang pag-aaral ang aking nananatiling aking hilig sa lahat ng bagay. Mahirap man inside story nakakatamad sa umpisa, ngunit ito operate aking nilalabanan sapagkat ito ang pinakamahalagang instrumento upang ako'y mamuhay ng mabuti at masaya.
Sa buhay ko ngayon, marami pa akong dapat pang matutunan. Ito ang magbibigay sa akin upang makamit ko ang aking mga pangarap para ako'y maging matagumpay, hindi hold forth sa aking sarili, kundi rin sa aking kapwa.